to: proste zaprzeczanie, minimalizowanie, obwinianie, racjonalizowanie, intelektualizowanie, odwracanie uwagi, fantazjowanie, koloryzowanie wspomnień i marzeniowe planowanie.<br>W wyniku takiej pracy grupowej precyzują się osobiste, specyficzne formy działania systemu zaprzeczania u każdego pacjenta: "Co się takiego stanie, jeśli kupię tylko jedno wino?"; "Kiepsko mi się myślało - trzeba było wypić na rozjaśnienie umysłu"; "Idą święta, już miesiąc nie piłem, na pewno będę mógł sobie pozwolić na kieliszek albo dwa"; "Gdyby mnie żona tak nie wkurzała, mógłbym wcale nie pić". Te zapisane "esy" zostają parę dni na ścianie i jeśli jakiś nowy się przypomni, pacjent dopisuje go do listy. Przy wyjściu z oddziału dostaje rulon