ślą słodkie tchnienie. Oprócz złotych kółek brzękających na przegubie nie nosiła żadnych klejnotów. Nie musi zdobić szyi i uszu, wie, że jest piękna. Wąskie, wypielęgnowane dłonie nigdy nie pokalały się pracą. Posażna panna z najwyższej kasty, jedynaczka.<br>Poznając Istvana nie zadała ani jednego z obowiązujących pytań: czy mu się podobają Indie, jak długo zostanie, kim właściwie jest tam w Europie... Kim jest? Czyli - co posiada: ziemię, fabryki, domy, akcje... Pracownik amasady, zależny od opinii przełożonych, kapryśnych ocen innych urzędników, nie mógł się liczyć. Był jedynie młodym poetą, przystojnym mężczyzną, który tu przyjechał na krótko, ptak przelotny, mile witany przez grono nudzących