dało by się z jego tekstów odczytać taki program pozytywny, którego w gruncie rzeczy nikt nie widział, tzn. nikt z jego bezpośrednich krytyków. Program ten pozornie daje się sprowadzić do postulatu indywidualizmu, odczytywanego niesłychanie dosłownie. Cóż jednak może znaczyć indywidualizm jako program, który winien być przemyślany przez masowy ruch społeczny? Indywidualizm był dla Berenta polską tradycją historyczną i kulturalną, polegającą na tym, że w tym społeczeństwie nie do przyjęcia jest dogmatyzm. Indywidualizm jest u Berenta przeciwieństwem myśli skolektywizowanej, jest więc taką polską tradycją kulturalną, w której wybitność jednostek ujawnia się w ich krytycznym, a zarazem twórczym wyborze, ocenie, syntezie różnych propozycji