ręce niczyje podnosiły białą porcelanę do ust, tylko wargi nareszcie same smakowały gorący narkotyk. <br>Telefon rozdzwonił się w sąsiednim pokoju. Spojrzy Hans na proboszcza, a ten zaprzeczy głową. <br>- Gerta odbierze... W końcu mamy prawo do chwili wytchnienia. Słychać było, że Gerta rozmawia, ale do biblioteki dochodziły zaledwie profile dźwięków. Pukanie. <br>- Ja bardzo przepraszam, ale... <br>- Widzi spojrzenie księdza opanowującego irytację. <br>- To ksiądz kapelan z Polski. Koniecznie chce zamienić kilka słów z księdzem proboszczem. <br>- Ksiądz kapelan? <br>- Ksiądz Prymusek z diecezji... On z pielgrzymką... Prosi, czeka przy telefonie. <br>Ksiądz Joachim zamknął za sobą drzwi. Gerta podsunęła Hansowi klosz z kruchymi ciastkami i udaje, że nie