bo ukryte są w domu. W sieni na półce stoi jakiś garnek... W tym garnku je ukryłem wraz z dokumentami.<br>- To też wyborny schowek - mruknął Adaś. Po chwili jednak dodał miękkim głosem: - Bardzo pana przepraszam za moje rozdrażnienie... Niech mi pan przebaczy... I niech pan źle o mnie nie myśli...<br>- Ja nie tylko źle nie myślę - rzekł łagodnie Francuz. Ja pana podziwiam, młody człowieku... A tej derki nigdy panu nie zapomnę. Uczynił mi pan wielkie dobrodziejstwo. To przecie pańskie okrycie?<br>- Nie! - odrzekł Adaś cicho. - To ten człowiek przyniósł... - Być może... być może... Ja niczego z polskiej mowy nie rozumiem, ale wiele