przeszkodziły mu odskoczyć w porę od drzwi, które nagle się otworzyły wyrzucając jednego z wyfraczonych kelnerów.<br>- Psst! - skinął na niego Słomka.<br>Kelner się zatrzymał. Był to wysoki chłopak, świadomy swej urody i manier filmowego amanta. Przed wojną pracował kilka lat w warszawskim "Bristolu" i Słomka wysoko go za to cenił.<br>&lt;page nr=147&gt; - Jak tam, panie Józiu? - spytał przyjaźnie, poruszając po swojemu paluszkami.<br>Piękny kelner uśmiechnął się z pobłażliwą wyższością: - Idzie.<br>- Piją?<br>- Starczy.<br>Słomka zatarł dłonie:<br>- To świetnie! O winach francuskich pamiętajcie. A do kawy likiery. Pani Jurgeluszka, przepowiadam pani dobry wieczór.<br>W kuchni natknął się na wiadomego łobuza. Otarli się o siebie w przejściu