jedenaście rozdziałów. Pierwszy z nich, "Buzkove a modły", poświęca różnym bożkom i idolom, które tak bardzo pociągały wyobraźnie ludzi końca XVIII i trzech pierwszych ćwierci XIX wieku. Na pierwszym miejscu omawia autor tzw. idole &lt;orig&gt;retrańskie&lt;/orig&gt;, bardziej znane w literaturze polskiej jako bałwanki &lt;orig&gt;prylwickie&lt;/orig&gt;. Wiemy, jaką rolę w ich rozpropagowaniu odegrał Jan Potocki.<br> Następny rozdział noszący tytuł "Praveke pismo" mówi o upartej wierze w istnienie pradawnych napisów, w tym też słowiańskiego pisma runicznego. Wiara ta była podsycona oczywiście fałszerstwami oraz nieporozumieniami, wynikającymi z prób odczytania rozmaitych przypadkowych śladów, którym kształt liter przypisywał zbyt romantyczna wyobraźnia. Autor nagromadził tu materiały bardzo różne, bo