w ukształtowaniu zakończeń ramion, dekoracji rzeźbiarskiej, wzbogaconej koroną i krzyżami z żelaza, w traktowaniu partii centralnej, otoczonej drewnianą bordiurą albo bogatą w promienie. Spotyka się krzyże-kapliczki, z rozbudowaną sceną Ukrzyżowania, krzyże apotropeiczne z dzwoneczkami na końcach ramion, których dźwięk miał odstraszać burze, krzyże skromne, skupione i krzyże majestatyczne, triumfalne. <br>Jednakże ekspresja krzyża ujawnia się w pełni dopiero wtedy, gdy ujrzymy go w pejzażu, na tle płynących chmur, między drzewami. Strzelistość krzyża łączy ziemię z niebem, dopełniając na zasadzie kontrastu otaczającą przestrzeń, wnosząc w nią nową jakość estetyczną i duchową. Widzenie nasze koncentruje się na krzyżu, figurze, kapliczce, organizując wokół pejzaż