zawiera jednak tylko niewiele autentycznych proroctw Izajasza. Dlatego Księgę tę nazywa się nieraz "całą biblioteką pism prorockich". Przeglądając ją nietrudno spostrzec, że dzieli się wyraźnie na dwie części, obejmujące rozdziały 1-39 oraz rozdziały 40-66. Rozdziały 36-39 stanowią, jak na to wskazuje porównanie z rozdziałem pięćdziesiątym drugim Księgi Jeremiasza, zakończenie właściwej Księgi Izajasza, zaczerpnięte z Ksiąg Królewskich (2 Krl 18, 1-20; 9, 1-36).<br>Już na pierwszy rzut oka widać, że część pierwsza zawiera głównie zapowiedź sądu i kary, druga zaś zapowiada pociechę i dodaje otuchy. W pierwszej, będącej mieszaniną danych autobiograficznych proroka z jego mowami, często pojawia