ręce skazańcy zabierali z sobą do domu<br>na wieczną rzeczy pamiątkę.<br><br>Gdy po kilku miesiącach, w rocznicę urodzin Menelika, przed pałacem jego<br>zebrały się tłumy, aby oddać cześć sprawiedliwemu władcy, &lt;orig&gt;negus&lt;/&gt; &lt;orig&gt;negesti&lt;/&gt;<br>spojrzał na nie z rozrzewnieniem i zawołał:<br><br>- Czy są wśród ludu Etiopu uczciwi ludzie?<br><br>- Są! - odezwały się głosy.<br><br>- Jeśli są, niech podniosą ręce! - zawołał Menelik.<br><br>- Nie możemy! - odezwały się głosy.<br><br>- Dlaczego? - zawołał Menelik.<br><br>- Bo nie mamy rąk! - odezwały się głosy.<br><br>Tego dnia &lt;orig&gt;negus&lt;/&gt; &lt;orig&gt;negesti&lt;/&gt; po raz pierwszy spokojnie położył się spać,<br>albowiem zrozumiał, że dzięki kradzieży zęba król Salomon, którego potomkami<br>mienią się etiopscy cesarze, oświecił go swoją mądrością.&lt;/&gt;<br><br><br><br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;BAJKA