wypracowany przez krytykę młodopolską kapitał interpretacyjny okazał się trwały i jak długo oddziaływał. Jego historyczne losy, jego swoiste dzieje pozagrobowe, czyli oddziaływanie w czasie, w którym formacja ta należała już do przeszłości, stanowią osobny problem. Interesujący zresztą, bo ten kanon nie wygasł szybko, przeciwnie, funkcjonował - i to w sposób rozmaity. Jeszcze przez dziesięciolecia stanowił sferę odniesienia, określali się wobec niego rozmaici pisarze i krytycy, formułujący swój pozytywny program poprzez negację tego, co zwykli określać jako młodopolszczyznę. Ale istniał i funkcjonował nie tylko dlatego, że był przedmiotem negacji, pewne jego elementy weszły na stałe do myślenia o literaturze, zyskały status anonimowości, tak