pełniło wobec swoich odbiorców wiele funkcji. Obok informacyjnej - propagandową, obok oświatowej - rozrywkową. Upowszechniało muzykę i literaturę. Rozwijało własne formy wypowiedzi: słuchowisko, powieść radiową, reportaż. W latach sześćdziesiątych największym powodzeniem cieszyły się audycje rozrywkowe, na przykład podwieczorki przy mikrofonie (słuchane przez 90% odbiorców), dzienniki (70%), słuchowiska oraz powieści radiowe: Matysiakowie, W Jezioranach (około 65%), muzyka rozrywkowa i taneczna (60%). Blisko jedna czwarta audytorium słuchała prozy oraz audycji reklamowych. Natomiast mniej było zainteresowanych programami oświatowymi (17%), muzyką poważną (10%) i poezją (10%).<br> Warto podkreślić, że radio było głównym, najszerzej dostępnym komunikacyjnym oknem na świat. Wprawdzie również ono było kontrolowane przez aparaturę zagłuszającą, zwłaszcza