zahandlować. A może tobie został choć woreczek machorki?<br>Ziuta pokręciła głową.<br>- Ostatni wymieniłam w drodze na cukier. Nic nie wymyślimy, Jasiu, a kraść nie pójdziemy. Trzeba by wybrać się na dworzec po &lt;orig&gt;kipiatok&lt;/&gt;. Dziękujmy Bogu, że są jeszcze te trzy worki sucharów. Kiedy ich nie stanie, to dopiero będzie bieda.<br>Jurek nic nie mówiąc zdjął prawy but i coś tam szperał we wnętrzu pod wklejką. Podważył kozikiem nacięty kawałek podeszwy nad obcasem, gdzie znajdowała się mała skrytka, w obcasie wydrążona. Uśmiechnął się znalazłszy to, czego szukał.<br>- Akurat przyda się jak nigdy. Masz, mamo.<br>Była to gruba obrączka ze szczerego złota. Jaśka