mówiła - &lt;q&gt;"żaden patałach nie zostawił w brzuchu jakiejś szmaty, albo i nożyczek"&lt;/&gt;. To wcale nie oznaczało, że w K. lekarze byli gorsi, zaś w Warszawie zatrudniano same wzory sztuki lekarskiej. Ot, po prostu, stare jak świat ludzkie gadanie, jak widać silniejsze od realiów i zdrowego rozsądku. Dlatego lekarz rejonowy w K., nota bene znajomy pani Danuty W., nie zdziwił się i bez zbędnych pytań polecił ją swojemu koledze-chirurgowi w stolicy. A ten po prostu wziął ją do siebie na oddział.<br>&lt;q&gt;"Nie trzeba mnie odwiedzać, szkoda wydawać na podróż. Mam pieniądze, więc sobie poradzę. Wy lepiej przypilnujcie dzieciaki, żeby w lekcjach