daremnie oczekując jakiegokolwiek objawu wdzięczności.<br>Na rewirze: - Co z moim befsztykiem?<br>- Dochodzi, proszę pana. A po awanturce czym mogę shzżyć?<br>- Daj pan zająca &lt;page nr=196&gt;.<br>Francuzi jedli już móżdżek po wiedeńsku. - Et apres?<br>- Une portion de... - dwa palce naśladujące rogi i wesołość gościa zmusiły Romana do uśmiechu i spojrzenia w stronę nieszczęsnego Kantary.<br>I znów kuchnia, zamówienie pieczeni baraniej i zająca, potem pięć talerzy, noży i widelców - panna Hela skwapliwie wydała mu serwetki, kawiarka Olga uśmiechnęła się znacząco i mrugnęła okiem do kasjerki Gieni. Powodzenie sprzyjało Boryczce. Nie zdarzyło się, by goście usiedli przy kilku stołach równocześnie lub żeby specjalnie po jakąś drobnostkę