wziął na siebie zobowiązanie i powinien je wykonywać nawet wbrew uczuciom. Zresztą nie mógł się powstrzymać, by się z kimś nie podzielić pierwszorzędną bądź co bądź sensacją.<br>Wykręcił numer. Nikt się nie odzywał. Drugi - to samo. Do diabła, gdzie oni się włóczą? I wtedy przypomniał sobie, że mieli siedzieć u Karskiego w pokoju. Przebiegł wzrokiem listę, wykręcił numer dwieście dwanaście. Zajęte. No, nareszcie ktoś jest. Kręcił jeszcze kilkakrotnie. Cały czas odzywał, się krótki, przerywany . sygnał. Zadzwonił na centralę.<br>&lt;page nr=76&gt;<br>- Proszę przerwać rozmowę numerowi dwieście dwanaście, Mam niezwykle pilną sprawę - zadysponował kategorycznie.<br>- Chwileczkę - powiedziała telefonistka i po chwili ciszy dodała - numer dwieście dwanaście