Typ tekstu: Książka
Autor: Bojarska Teresa
Tytuł: Świtanie, przemijanie
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1980
niewprawnemu kierowcy. Trzeba poczekać, aż zjedzie żniwiarka, dopiero wtedy. Ludzie ciasno otaczają obie maszyny. Przeszkadzają. Dozorują.
- Nie dama naszego. Na maleńskiej krzywdzie wsioki chcą się bogacić. A jużci!
- Chodźmy, tatusiu. To już naprawdę nie twoja sprawa - szepcze Hania.
Surma pozwala się prowadzić, chyba nie bardzo świadomy, co się właściwie dzieje. Kaszle.
Grażyna, ta czupurna Grażyna płacze. Już drugi dzień. Opuszcza szkołę, nie może pogodzić się z "haniebną" - jak określa - oceną ze sprawowania. Jest niewinna. Miała najlepsze intencje. Musiała poznać treść ulotki, żeby podjąć z kolegami dyskusję, przekonać ich, że się mylą. Uważa, że tego rodzaju pisemka niczego nie zmieniają, są wręcz
niewprawnemu kierowcy. Trzeba poczekać, aż zjedzie żniwiarka, dopiero wtedy. Ludzie ciasno otaczają obie maszyny. Przeszkadzają. Dozorują.<br>- Nie dama naszego. Na maleńskiej krzywdzie wsioki chcą się bogacić. A jużci!<br>- Chodźmy, tatusiu. To już naprawdę nie twoja sprawa - szepcze Hania.<br>Surma pozwala się prowadzić, chyba nie bardzo świadomy, co się właściwie dzieje. Kaszle.<br> Grażyna, ta czupurna Grażyna płacze. Już drugi dzień. Opuszcza szkołę, nie może pogodzić się z "haniebną" - jak określa - oceną ze sprawowania. Jest niewinna. Miała najlepsze intencje. Musiała poznać treść ulotki, żeby podjąć z kolegami dyskusję, przekonać ich, że się mylą. Uważa, że tego rodzaju pisemka niczego nie zmieniają, są wręcz
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego