sięgnął.<br>- Z Kawęczyna, paniczu... niedaleko...<br>- A te kije to pewnie na sprzedaż do miasta?<br>- Juści...<br>- Czekaj cie! - zawołał jeden z młodzieńców jakby olśniony nagłą myślą i do Wawrzona się zwrócił. - Po czemuż to, staruszku, liczysz sobie swój towar?<br>- Po dwa grosze, paniczu, jeden mi tu majster płaci, na Koziej ulicy... Kijaszki są piękne, twarde i gładziutkie, grube...<br>- Bodajże! Sam nie wiesz, co masz, mój stary!... Takię laski nazywają się &lt;hi rend="spaced"&gt;wojdówkii&lt;/&gt; każda warta jest dziesięć groszy!... Ja pierwszy kupuję jedną!<br>Gromki śmiech wybuchnął w gromadzie studentów.<br>- Brawo, Hipolicie!... Oto mi wspaniałe na dzisiaj a propos!<br>- Przedni koncept!<br>- Wojdówki!... Dawajcie te wojdówki - wołano