sobowtór, że się nie zabiłem, że czuję się zupełnie zdrowym na umyśle i tak dalej, i tak dalej. Nie analizuję tylko pewnych rzeczy, a w szczególności stosunków czasowo-przestrzennych. Na przykład nie wiem, ile czasu upłynęło od tamtego wieczoru, i wiedzieć nie chcę.<br> GŁOS<br>Czy skończysz wreszcie?<br> LEON<br>Skończyłem już.<br> Klaska w ręce. Portiera się rozsuwa i widać całe towarzystwo z poprzednich aktów siedzące na czerwonych krzesłach na tle czarnej ściany, a oprócz tego następujące osoby: Ciotka, baronówna von Obrock przez ck, Nieznajoma kobieta o normalnym kolorze twarzy (wszyscy, oprócz podmalowanej Zofii, są czarno-biali), ubrana w czerwień, zieleń i fiolet