szkoły, zobaczyłem, że wsiada do dorożki jadącej w przeciwnym kierunku. Trochę się zdziwiłem, ale miałem wtedy swoje problemy.<br><br>&lt;tit&gt;Wywózka&lt;/&gt;<br><br>Nagle weszła do jadalni siostra Laurentowska w towarzystwie oficera gestapo. Była blada i bardzo zmieniona na twarzy. Przemówiła do nas, mając ściśnięte łzami gardło. A głos jej się co chwilę załamywał. "Kochane dzieci - z trudem wykrztusiła - tak się zdarzyło, że musimy wszyscy wyjechać z Zakopanego. Część dzieci pojedzie samochodem z panią Mochnacką. Będą to dzieci wytypowane przez pana kapitana. Reszta pojedzie z siostrami pociągiem. Niech was, dzieci, Pan Bóg ma w swej opiece". Z trudem przez łzy wyszeptała: "Niech będzie pochwalony Jezus