odrzucony przez media. Tak jakby ludzie z kręgów kulturalnych bali się Szuwara, jakby mając nieczyste sumienie, chcieli jednak go wysłuchać, dopuścić do głosu. Dlatego mimo aury zwyczajowych i całkiem przewidywalnych kpinek Szuwar od czasu do czasu wyłania się i łapie czy to w telewizji, czy w prasie swoje pięć minut. <br>Konwersja Szuwara była zresztą czymś bardzo opłacalnym dla elit kulturalnych. Oto pozbyli się gościa, który emanował niezwykłą energią i kwestionował zastałe hierarchie czy to w literaturze, czy w sztuce. A w dodatku miał niezwykłą intuicję. Przez jego "ga-Galerię" przewinęli się wszyscy najważniejsi debiutanci, którzy teraz, spacyfikowani przez starszych działaczy kulturalnych