się do nas i mieliśmy sporo luzu, prawie jak po lepszańsku. Ignorując polecenie pomocnika oficera kilkuosobową grupą poszliśmy więc do kantyny. Po wejściu do środka ze zdumieniem spostrzegłem, że za jednym ze stolików siedzi nie kto inny jak sam Kapsel we własnej osobie!<br>- Cześć Kapsel pierdoło! - zawołałem do niego wylewnie. - Kopę lat! Skąd się tutaj wziąłeś? Kapsel zerwał się ze stolika. Udał, że przeciera oczy i zawołał radośnie:<br>- Witajcie! - wołał do mnie i do Ryśka, który właśnie wszedł do kantyny.- Ale spotkanie! Myślałem, że trafiliście do Bojęcina!<br>- Zgadza się - potwierdziłem witając się z nim mocnym uściskiem dłoni. - My jesteśmy w Bojęcinie