nastręczyć nowych kostiumów, nowych kłamstw, którymi trzymają chamów w uległości. Lokaje zaś będą się pienić w bezsilnej wściekłości, natężając do buntu, który nigdy nie nastąpi... Ze stosunku zależności nie ma w ogóle ucieczki. Im bardziej panowie nażarci, przebredni i znudzeni, tym bardziej lokaje rozwścieczeni i niezdarni.<br>Tatarzyn nigdy nie puści Kozaka - i odwrotnie.<br>Jednak Gombrowicz nie przeszedł na stronę Hufnagla. Tak, nie ma co ukrywać, pozostał "biały", chociaż tylekroć marzył o chaosie, chociaż świeżą, niezgrabną energię, co zmierza do niewiadomej przyszłości, łączył tak często z młodością i pięknością. Pozostał biały - jak Krasiński. Nie wiem, czy kto spostrzegł, jak bardzo Operetka przypomina