już w połowie 1920 r., jednak z powodu złej jakości stali szable te wycofano z użycia po 1930 r. (podobnie w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu, gdzie również ich używano). Do 1939 r. zachowały je w uzbrojeniu dywizjony artylerii konnej, pułki artylerii lekkiej, szwadrony Korpusu Ochrony Pogranicza, tabory i ułani "Krakusi" w kawalerii dywizyjnej (tj. wzmocnione szwadrony w składzie każdej dywizji piechoty).<br>W zbiorach muzealnych i prywatnych szable tego wzoru - w stosunku do oficerskich, podoficerskich i prywatnych - są wielką rzadkością. Szabla oficerska dla wszystkich rodzajów broni wz. 1921/1922, wzorowana na formie szabli podoficerskiej wz. 1921, różniła się od niej trzonem