które są zawsze oznakami (oznakami duchowego i fizycznego stanu kompozytora i wykonawcy), mogą być poczytane za znaki. Ta odwieczna słabość ludzkiego umysłu, mieszająca oznaki ze znakami, musiała być dawniej powszechniejsza. Na jej obecność wskazuje etymologia określeń dotyczących muzyki w wielu językach.<br>W biblijnym hebrajskim muzykę utożsamiano z wieszczbą. Autor Pierwszej Księgi Kronik widzi w śpiewie i muzyce sakralnej rodzaj uniesienia wieszczego, gdyż zarówno jedno, jak i drugie określa mianem prorokowania. Powiada mianowicie:<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>Łacińskie słowo carmen, podobnie jak cantus, odnosiło się nie tylko do śpiewu lub pieśni, lecz także do wróżby, wyroczni i zaklęcia czarodziejskiego, a słowo vates łączyło wieszcza i proroka