daj się omamić!<br><br>- Tyżeś to, miły mój? - Brzękną szkła -<br>Pękną ściany, dach dwupoły się rozłamie,<br>Miast posadzki - czarny lej bez dna.<br>I zakracze z wszystkich stron niepamięć...<br><br>Tylko walczyk czarci będzie łkał,<br>Słodki walczyk - ach, niezapomniany!<br>Pierwsze pas, drugie pas, trzecie pas<br>I wypłyniesz lekka poprzez ściany...&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;GORĄCZKA&lt;/&gt;<br><br>Wyciągnąłem dłonie,<br>Kulę szklaną gonię...<br>Wstrzymaj się, przystań,<br>Szklany grobie, trumno kulista!<br><br>W twoim wnętrzu, w centrum szklanych kół,<br>Uwięziona moja miła głową w dół...<br>Odebrało mi rozum szklane wnętrze,<br>Nierozumny kulę gonię, tak się męczę,<br>Za tą kulą snuć się muszę krok w krok,<br>Już pół roku, jeszcze może długi rok.<br><br>Z