to, gdybym nie dostrzegł owej kartki. Leżała pod stolikiem, tuż przy jego jedynej nodze - mały, biały, nieco zmięty prostokątny ścinek papieru z nakreślonymi piórem kilkoma słowami. Zaciekawiła mnie, nic więcej; w końcu to tylko kartka. Podniosłem ją, zbliżyłem do lampy.<br>SANTANA:<br>OD MEZOZOIKU IDZIE PRZEZ CIĄG WIRUS ZWIERCIADLANY<br>WIECZÓR 14 LUTY 54 NA KILIMANDŻARO<br>CAVALERR<br>&lt;tit&gt;15. Chmury nad rajem&lt;/&gt;<br>- Kto to jest Cavalerr? - spytałem Kreny'ego podczas kolacji.<br>Nad długim, zastawionym srebrem i porcelaną stołem unosił się szum przyciszonych rozmów, szybkich szeptów, krótkich wybuchów śmiechu; prócz graczy zasiadały przy nim tylko cztery atrapy i mogłem być pewien, że żadna z nich nie