władzami kolonii a Ligą Irokezów, które wytyczały linię demarkacyjną między obszarami zamieszkanymi przez ludzi obydwu ras, coraz więcej kolonistów - głównie niemieckich i holenderskich - osiedlało się na ziemi Indian. Wznosili tam solidne domy z kamienia, samowolnie zajmowali przyległe pola, zachowywali się, jakby byli na swoim. Nic dziwnego, że mnożyły się konflikty. Łagodząc je wszelkimi sposobami, komisarz do spraw Indian starał się nie dopuścić do wybuchu otwartego buntu. Wspierał go wytrwale i pomagał mu w tym jego sekretarz, Thayendanegea.<br>Brant lubił swoją pracę i cieszył się z popularności, którą szybko zdobył wśród współziomków. W 1770 roku został wybrany na wojennego wodza Mohawków. Za