KRAKOWSKIEMU festiwalowi filmów krótkometrażowych stuknął jubileusz. Dwudziesty <br>przegląd nie stal się jednak okazją do podniosłych fanfar. Upłynął w nastroju minorowym.<br>Zdecydował słaby paziom filmów dokumentalnych zazwyczaj nadających ton imprezie. Przyznanie Grand Prix filmowi rysunkowemu nie było dowodem nadzwyczajnej klasy animacji, lecz symptomem kryzysu dokumentu. Podobnie jak ostentacyjne nie przyznanie Brązowego Lajkonika w kategorii filmów dokumentalnych. Sytuacji twórców tego typu filmów zostało poświęcone forum stowarzyszenia filmowców w krakowskim klubie "Kuźnica". Było ono znacznie ciekawsze od festiwalu., co też jest rzeczą znamienną. <br>Z EKRANU natomiast od samego początku wiało nudą. Przeważały filmy poczciwe i przeciętne. Bez większej przykrości można by je oglądać jako