przekąsem. Tadeusza. Tym razem to Ewelina się roześmiała, odrzekła mu, że Tadeusz właśnie odsiedział wyrok. A dwa razy nie każe się nawet za tak potworne przestępstwo, jak obrona ojczyzny. <br>- Jaką ojczyznę ma pani na myśli? - spytał zimno. <br>- Z pewnością nie tę samą co pan. <br>Walczak poprawił się na krześle. <br>- Pani Lechicka - powiedział. - Nie mam zamiaru bawić się z panią w kotka i myszkę. Pani przyjaciel przed wojną pracował jako pies gończy w Dwójce. Ma na sumieniu życie wielu komunistów, nie mówiąc o tak grubej sprawie, jak morderstwo generała Jaksy-Górskiego. Nawet sobie trochę posiedział, a potem dalej w dyplomaty, węszyć tym