że dąży ona do Zatkania.<br>Tu antynomia się wyłania:<br>bo kiedy Dziurę Byt zatyka,<br>część Bytu przez to w Dziurze znika,<br>powstaje stąd u-bytek w Bycie<br>i nowa Dziura się odsłania -<br>w ontologicznej swej istocie<br>Dziura jest więc nie-do-zatkania.<br>Nie-do-zatkanie-w-bycie-dziury<br>( die Seins-Loch-Un-zu-Stopfenheit)<br>przesądza zatem o tym z góry,<br>że Byt Nie-do-byt w sobie ma<br>i pełne Bytem nasycenie<br>to ściętej głowy jest marzenie!<br>Z tego wiecznego nie-do-sytu<br>rodzi się więc Tragedia Bytu.<br>Ma to brzemienne konsekwencje,<br>gdyż Byt sprzecznością rozdzierany,<br>pełną uzyskać chcąc esencję,<br>popada