transportu lodowcowego ulega on przekształceniu. Jest ono największe w przypadku trakcji dennej. Tarcie o podłoże i wzajemne, pomiędzy okruchami („mielenie”), sprawia iż ulegają one wyraźnemu zaokrągleniu, a także porysowaniu i oszlifowaniu. Różnią się one kształtem od ostrokrawędzistych, w zdecydowanej przewadze, okruchów przemieszczanych w trakcji powierzchniowej. W strefie marginalnej Lodowca Werenskiolda na Spitsbergenie wykazali to A. Karczewski i E. Wiśniewski (1979). Świadczą o tym także wyniki analizy zaokrąglenia w obrębie różnych frakcji matriału transportowanego przez lodowiec Matanuska na Alasce (tab. 9.1). Możliwe jest stosunkowo łatwe odróżnienie gruzu (materiału), który przeszedł transport w trakcji dennej od przetransportowanego na powierzchni. Wyniki