głęboko zapadła mi w serce. Był to dwór z pozoru nieduży, ale bardzo "pakowny", pełen przybudówek, facjatek, mansard. Nie był to - jak wielu przypuszczało - opisany przez generała poetę "dworzec" z poematu, choć właściwie doskonale mógłby nim być - i w młodości tak właśnie myślałam. Tymczasem dworzec mego dziadka to niedaleko od Luboni położony Godurów, za mojej pamięci należący do Żółtowskich, ale "w czasach owych" była to własność pana Szczanieckiego, dziadka generała, człowieka ślepego, ale wspaniałego "polonusa" starej daty.&lt;/intro&gt;<br> Nie znam Godurowa. Może tam jest ów wzgórek, o którym mowa w poemacie, choć - być może - jest to tylko jedna z wielu znajdujących się