Saint Denis przeprowadzone przy okazji pobierania próbek do badań DNA potwierdziły, że nie było ono zabalsamowane. Mogło więc należeć wyłącznie do Ludwika XVII. Dodatkowo, wystająca z niego aorta znów świadczyła na korzyść Ludwika Karola, a nie Ludwika Józefa. Monarchiści i rodzina Burbonów odetchnęli z ulgą. Mogli teraz spokojnie pochować serce Ludwika XVII bez obaw o kolejną uzurpację.<br><br>&lt;tit&gt;Ludwik malowany&lt;/&gt;<br><br>Zwyczaj pośmiertnego balsamowania serc królów utrzymywał się we Francji od stuleci - kolejni monarchowie w swych testamentach decydowali o miejscu ich spoczynku, trzewia natomiast zamurowywano np. w stopniach prowadzących do katedry Notre Dame w Paryżu. Ludwik XIII i Ludwik XIV, czyli Król Słońce