z jaką determinacją walczył jednak nadal o miejsce w teatrze i do jak dalekich był skłonny ustępstw. Uderza przede wszystkim zmiana koncepcji relacji między poetą a publicznością. W Hernanim był to poeta wiodący lud na barykady, wspólne upojenie walką o wolność. Począwszy od przedmów do dramatów Król się bawi i Lukrecja Borgia publiczność występuje w roli zupełnie innej. W pierwszej z nich poeta dzieli ją na "premierową", zawistną i pruderyjną, i tę prawdziwą, wypełniającą teatr na dalszych przedstawieniach. Wobec widza pełni dramaturg rolę służebną, ale zarazem ma edukować publiczność, bo nader ważny jest społeczny, umoralniający aspekt działalności teatru. Zmiana piorunująca.<br>Odtąd