należałoby ją odłożyć, skupiając się na w miarę sprawnym przeprowadzeniu reformy administracji publicznej i ubezpieczeń społecznych.<br><br> Są to wystarczająco wielkie zadania, które muszą zaowocować przejściowym bałaganem kompetencyjnym i spowodować społeczne niezadowolenie. Dodawanie w tym czasie jeszcze jednej zasadniczej przebudowy struktur w dziedzinie tak newralgicznej jak ochrona zdrowia (a przecież także MEN chciałoby się wcisnąć ze zmianami w oświacie) może spowodować, że społeczne reakcje na słowo "reforma" staną się znów alergiczne. Nie wydaje się jednak, by w sprawie służby zdrowia udało się osiągnąć szersze porozumienie polityczne, które musiałoby uwzględnić także opozycję, również poczuwającą się do współautorstwa tej reformy.<br><br> Przecież takiego porozumienia nie