mało byłoby tysiąca i jednej nocy. A trzeba się będzie zmieścić w majowych pięciu dniach; z których większość pewnie zajmie wystąpienie Gabriela Garcii Marqueza. Czyżby i on doszedł do wniosku, że nie ma co dłużej liczyć na ideologie oraz na podstarzałego ich patriarchę, Fidela? Motyw przewodni obrad w holenderskim mieście Maastricht zrazu brzmi mile dla ucha <orig>antypatyka</> (odwrotność sympatyka) totalnego stylu myślenia. Po chwili namysłu rodzą się jednak wątpliwości: toż minęło dwadzieścia lat z okładem, odkąd Raymond Aron ogłosił książkę o końcu wieku ideologii. A tu pisarze, artyści, którym powierzyliśmy wiodącą rolę w dziejach postępu ludzkości, nasza awangarda, wloką się po