się znajdą. Tylko czy to jest naprawdę jakakolwiek odpowiedź? Taki sposób traktowania odbiorcy jest typowym przykładem demagogii. &lt;/&gt;<br><br>&lt;who7&gt;Zygmunt Wrzodak nazywa Lecha Wałęsę "szubrawcem polityki polskiej". Jarosław Kaczyński mówi o Marku Borowskim "ten krętacz z lewej strony", a Mirosława Kątna opisuje Leppera jako "opalonego ignoranta". Czy to erystyka, czy zwykły magiel? &lt;/&gt;<br><br>&lt;who8&gt;- Magiel, ale uzasadniony psychologicznie. Obliczony na wzbudzenie emocji, na wytworzenie poczucia wspólnoty. Najłatwiej zewrzeć szeregi przez znalezienie i nazwanie wroga. Nie jest to sympatyczne, ale obawiam się, że będziemy to oglądać wielokrotnie podczas tej kampanii wyborczej. Język polityki zawsze był emocjonalny. Przypomnijmy sobie grubiańskie wypowiedzi marszałka Piłsudskiego czy przedwojennych posłów. W