i obrzucony kalumniami przez czerwonych gwardzistów, inspirowanych przez Mao. Powrócił do czynnej działalności w 1972 roku, kiedy kraj stał na skraju katastrofy. Mianowany wicepremierem, wiceprzewodniczącym KC partii i szefem sztabu głównego, objął faktycznie kierownictwo rządu w czasie choroby Czu En-lai'a. Po śmierci premiera, Teng został ponownie - na mocy decyzji Mao - pozbawiony wszystkich stanowisk, okrzyczany zdrajcą i agentem burżuazji i rewizjonizmu. W ciągu dziesięciu lat rewolucji kulturalnej zniknęli nasi najlepsi marksiści od Ting Ling'a, weterana Wielkiego Marszu, po Mao Tun'a; od poety Ai Czing'a do Czen Po-ta; od Lao Sze do Li Ta... A jak straszny był los Liu Szao