o władzę w Pekinie wybuchła natychmiast po śmierci &lt;page nr=86&gt; Mao. Mówiąc w skrócie w kierownictwie chińskim zwalczają się dwa skrzydła, radykalne i umiarkowane, oba zresztą tak ekstremistyczne, że na lewo od nich jest już tylko mur. Ale spór nie idzie o pryncypia a o władzę, więc jest nieubłagany. W chwili śmierci Mao radykałowie byli górą. Jeszcze w kwietniu 1976 roku udało im się wywołać zamieszki i rozpętać nagonkę, która doprowadziła do ponownego usunięcia Teng Hsiao-pinga i okrzyknięcia go i jego grupę szpiegami, no i, oczywiście, sabotażystami.<br>Ale umiarkowani zmądrzeli. Pogrzeb Mao został opóźniony, uroczystości żałobne miały charakter intymny, tylko milion osób