powiatowemu miastu, skąd podobno kursowały już autobusy. Węzełek z odzieżą i z olbrzymim kręgiem bochna chleba przewiesił sobie na patyku przez ramię. Bronka wróciła z dzieciakiem do rodziców. Na nich i na nią przypadło też cztery hektary. Dostała się jej ziemia pszenno-buraczana, z połaci za parkiem.<br> Kancelaria. Ostatnie spisy. Marcie kark cierpnie od długiej, nieruchomej pozycji. Zmęczenie jak ćmiący ząb. Brak czasu, brak snu. Sprawa zdrajcy już nie nękała, jakby zatonęła w głębokim, mulistym stawie. Dni biegły szybko, zmiany też. Pierwszych wyrw w sztachetach parkanu zrazu się nie dostrzegło. Tyle wciąż się działo, kto miałby głowę patrzeć na płoty? Braki