przez komtura elbląskiego Henryka von Gera. Dokument ten prawdopodobnie zaginął w niespokojnych czasach i w związku z tym odnowiony przywilej wystawił w dniu 6. marca 1344 r. Wielki Szpitalnik i komtur elbląski Zygfryd von Sitten. Właśnie w tym drugim dokumencie pada nazwa wsi w języku łacińskim jako "Campus Mariae" (Pole Marii), w późniejszych dokumentach pojawiają się m.in. nazwy "Mergenfelt" i "Marienfeldt". Mariankę lokowano jako niemiecką wieś czynszową na 60 łanach, co dawało ponad tysiąc hektarów i zrazu zaliczała się ona do większych. Pierwsi niemieccy osadnicy przybyli tu ze środkowych Niemiec. Pięć łanów wolnych od czynszu przyznano pierwszemu sołtysowi wsi Konradowi