Małgorzaty brzmi trochę za głośno.<br>Ada prowadzi ją do ukrytego w kącie stolika.<br>Wygląda na zmęczoną, niewyspaną, odwraca oczy od Małgorzaty, tłumaczy w dwóch słowach: nocny dyżur. Jest to jednak raczej unik niż tłumaczenie.<br>Obie co chwila spoglądają ku najbliższym, duży m drzwiom pozbawionym ruchomej klamki - są to drzwi "piątki".<br>Milczą. Milczenie trwa zbyt długo, przynajmniej dla Małgorzaty.<br>- Dowiedziałaś się czegoś? Ada potrząsa głową: - Ich telefony są zajęte przez pięćdziesiąt godzin na dobę.<br>Mądra jeszcze nie wróciła z kongresu.<br>A ci z "piątki" nie mają domowych telefonów.<br>- Po chwili: - Dziś też nie mamy szczęścia.<br>- Nie - powtarza Małgorzata. - Dziś nie ustąpię.<br>Małgorzata z