wykorzystaniu przez kompozytora kategorii modyfikacji <gap>, niekiedy zaś także dodawania <gap>, czyli powtórzenia prostego, np. odcinek Grandioso (s. 4) z trzykrotnie powtórzoną frazą z tekstem <name type="tit">Kyrie eleison</> i <name type="tit">Christe eleison</>. Kategorią dodawania integrują szczególnie często poszczególne części Hawel (1982/83), Grudzień (1992) i Bagiński (1994). Równie silnie wewnętrznie integruje części Jasiński w <name type="tit">Missa brevis</> (1990), stosując różne możliwości modyfikacji materiałowej, zwłaszcza w <name type="tit">Agnus</>. Bortkun, opracowując w <name type="tit">Missa Pastoralis</> (1981/82) teksty <foreign lang="lat">ordinarium i proprium missae</>, tworzy następstwo zamkniętych części integrowanych wewnętrznie kategorią modyfikacji, np. w Ewangelii ­ <foreign lang="lat">Factum est</> (s. 30) <foreign lang="lat">Et pastores</> (s. 32). Odmienną koncepcję formy szeregowej reprezentuje <name type="tit">Missa elettronica</> (1975) Schaeffera (zob