Pomaga to zazwyczaj ulepszać podejmowane [potem - H.B.] decyzje.<br><br>&lt;tit&gt;6. Uwagi końcowe&lt;/&gt;<br><br> Na podstawie powyższej dyskusji staje się wyraźnie widoczne, że modele indywidualnego zachowania racjonalnego - nawet jeśli nie zawsze stosowalne dosłownie - pełnią rolę zasady przewodniej w procesie "wynurzania się" decyzji z początkowego chaosu nieokreślonych celów i w większości nieistotnych danych. Modele zachowania kolektywnego oraz racjonalnych decyzji w sytuac jach konfliktu czynią to samo w odniesieniu do działania w dobrze zdefiniowanych warunkach społecznych.<br> Należy wspomnieć tu o jednym ograniczeniu. W każdym z modeli racjonalnego zachowania zakładano, iż kompletny zbiór działań, spośród których wybierano, był dobrze zdefiniowany. Przy tym założeniu problemem był wybór