Typ tekstu: Książka
Autor: Kowalczyk Paweł
Tytuł: Fizyka cząsteczek
Rok: 2000
Autor: Kowalczyk Paweł
Tytuł: Fizyka cząsteczek
Rok: 2000
wzoru:
Stałą dodatnią (zwyczajowo traktowaną jako całość, a nie iloczyn przez , która jest miarą odstępstwa potencjału Morse'a od potencjału oscylatora harmonicznego, nazywa się stałą anharmoniczności. Dokładne rozwiązanie równania Schrödingera pozwala wyrazić stałą oscylacyjną i stałą anharmoniczności przez parametry potencjału Morse'a. My postąpimy nieco inaczej. Ponieważ dla R=R_ e krzywa Morse'a spełnia warunki więc stała oscylacyjna .
Aby wyznaczyć wartość stałej , zauważmy najpierw, że w jej obecności poziomy oscylacyjne, równoodległe w przybliżeniu harmonicznym, w miarę wzrostu v leżą coraz bliżej siebie; istotnie, .
Wynika stąd, że w studni potencjału opisanej funkcją Morse'a mieści się tylko skończona liczba poziomów energetycznych (to sytuacja odmienna od
Stałą dodatnią (zwyczajowo traktowaną jako całość, a nie iloczyn przez , która jest miarą odstępstwa potencjału Morse'a od potencjału oscylatora harmonicznego, nazywa się stałą anharmoniczności. Dokładne rozwiązanie równania Schrödingera pozwala wyrazić stałą oscylacyjną i stałą anharmoniczności przez parametry potencjału Morse'a. My postąpimy nieco inaczej. Ponieważ dla R=R_ e krzywa Morse'a spełnia warunki więc stała oscylacyjna .
Aby wyznaczyć wartość stałej , zauważmy najpierw, że w jej obecności poziomy oscylacyjne, równoodległe w przybliżeniu harmonicznym, w miarę wzrostu v leżą coraz bliżej siebie; istotnie, .
Wynika stąd, że w studni potencjału opisanej funkcją Morse'a mieści się tylko skończona liczba poziomów energetycznych (to sytuacja odmienna od
wzoru: <br><gap><br>Stałą dodatnią <gap> (zwyczajowo traktowaną jako całość, a nie iloczyn <gap> przez <gap>, która jest miarą odstępstwa potencjału Morse'a od potencjału oscylatora harmonicznego, nazywa się stałą anharmoniczności. Dokładne rozwiązanie równania Schrödingera pozwala wyrazić stałą oscylacyjną i stałą anharmoniczności przez parametry potencjału Morse'a. My postąpimy nieco inaczej. Ponieważ dla R=R_ e krzywa Morse'a spełnia warunki <gap> więc stała oscylacyjna <gap>. <br>Aby wyznaczyć wartość stałej <gap>, zauważmy najpierw, że w jej obecności poziomy oscylacyjne, równoodległe w przybliżeniu harmonicznym, w miarę wzrostu v leżą coraz bliżej siebie; istotnie, <gap>. <br>Wynika stąd, że w studni potencjału opisanej funkcją Morse'a mieści się tylko skończona liczba poziomów energetycznych (to sytuacja odmienna od
