minęło przecież tyle czasu. Zapewne obowiązki wezwały go do domu.<br>Opanowano jakoś bałagan, przy wydajnej pomocy Wiatru Na Szczycie, który, zbłaźniwszy się fatalnie, tym gorliwiej przepędzał służbę. Na koniec w warzywniku pozostali tylko: Pożeracz Chmur i ja, Hajg oraz dwóch zwyczajnie wyglądających magów w średnim wieku. Jeden z nich był Mówcą.<br>"Co cię tu przywiodło?"<br>"Sprawdzian." - Niepewnie pokazałem miejsce nad lewą piersią, gdzie umieszczano znak kasty.<br>"Dość późno."<br>Zwiesiłem głowę z pokorą, wpatrując się w czubki butów. Mieli wszelkie prawa, by mnie odrzucić, ukarać lub nawet uwięzić. W tych murach nie obowiązywały cesarskie edykty. Ale miałem pewne szanse, chyba miałem. Mówca