mną coś wielkiego, kiełkowała jakaś myśl twórcza, wieczna i wszechmocna.<br>- Już dobrze. Stój! Baczność! - Podszedłem do Jaśka. - Od tej chwili jesteście pod moją komendą, zrozumiano? - Jasiek wyprężył się jeszcze bardziej. Zlustrowałem go wzrokiem. - Guzik macie nie zapięty.<br>- Melduję posłusznie, nie mam go wcale, podarowałem go angielskiemu marynarzowi.<br>- Hm, to niedobrze. Mundur jest własnością państwa polskiego i nie macie prawa z jego części robić prezentów. Ale że to w niewoli z dobrego serca, tym razem wam daruję. W tył zwrot, rozejść się.<br>Francuz zrobił w tył zwrot, ale wrzasnąłem:<br>- ...!<br>Wyprężył się. Podszedłem do niego. Głowę miał uniesioną w górę, przekrzywiony beret i