zbiorowi Biblioteki Polskiej, który powiększał się stopniowo dzięki staraniom emigracyjnych placówek i prywatnych<br>osób. Żołnierze, uciekinierzy i inni wojenni rozbitkowie wyciągali ze swoich walizek i plecaków przedwojenne wydania książki polskiej, przekazując je powstającej bibliotece. Dużą pomocą w zdobywaniu tekstów do przedruków była biblioteczka podręczna Ambasady RP oraz działy polskie &lt;hi rend="italic"&gt; British Museum&lt;/&gt; i &lt;hi rend="italic"&gt; School of Slavonic Studies&lt;/&gt; przy Uniwersytecie Londyńskim. Mimo wojny, braku papieru i funduszów wydawano dość dużo, starając się sprostać bieżącym potrzebom w zakresie książki polskiej.<br>"Obok gromadzenia książek i czasopism dla kraju - wspomina twórczyni londyńskiej placówki, dr Maria Danilewicz Zielińska<br>- dużo uwagi poświęcano akcji pomocy dla bibliotekarzy w<br>okupowanej