włók ziemi, głównie zarośniętych lasem, dwie mile od Dąbrowicy. „Jest to wioseczka mająca tylko osiem dusz męskich, ma rzeczki, gaiki i wiele położeń romansowych, ale chleba dosyć mało" – pisze pilny czytelnik Rousseau do Wyszkowskiego (13 grudnia 1796). Dwór leży na wzgórku, nad rzeczką Bereżanką, obramowaną pięknie starymi olchami. Na lewo rośnie gaj dębów, klonów i lip, na prawo rozciąga się długa wioska z cerkiewką, zamknięta młynem i stawem. Na horyzoncie ciemnieje linia lasów. Tu poeta stawia dom z pracownią. Nie jest mu łatwo. Zboże klepackie na razie „nie płaci", Osowa nie przynosi nic. Za to obywatele obarczają go obowiązkiem